ادریس میرویسی

بخش اول این نوشته رو می تونید اینجا بخونید.

هر وقت به اندازه ی کافی روی مطلب قبلی تامل کردید، نوبت به این مطلب می رسه.

دوما: برای تغییر دادن آدم ها ازشون انتقاد نکنید.

نمی گم انتقاد نکنید، می گم خیلی کار ظریفیه و خیلی باید با دقت انجام بشه، عوامل خیلی زیادی باعث مثمر نبودنِ این کار می شه. قبلش باید کلی فکر کنید و تجربه کنید و مشورت کنید و حتی کتاب بخونید، من خودم رو توی این کار ناشی می دونم و سعی می کنم نزدیکش نشم، منظورم از کار، تغییر دادن آدما با ذکرِ خصوصیات منفیشونه.

به عنوان یه راه حلِ جایگزین پیشنهاد می کنم از آدم ها تعریف کنید! تعریف های گاه و بی گاه، مربوط و نامربوط، راست و دروغ! این بهتر جواب می ده.

و این که اساسا به دنبال تغییر دادن آدم ها نباشید، مدارا کردن با آدم ها در بسیاری از موارد خیلی راحت تر از تغییر دادنشونه. و این که مگه کارِ شما تغییر آدم هاست؟ به نظرم فقط روانشناس ها و آخوندها حق دارن در مورد تغییر دادن آدم ها دغدغه ی جدی داشته باشن. شما لازم نیست خیلی توی این زمینه دغدغه مند باشید.

ادامه ی این نوشته رو فردا پست می کنم. (نگید داره نامردی می کنه، به جای یک پست، سه تا پست می ذاره، اینطوری نیست! هر کدومش ارزش یک پستِ مستقل رو داره، در ضمن اینطوری جذاب تر هم می شه ;) )